5 անդամից բաղկացած Կուրղինյան ընտանիքը բնակվում է Շիրակի մարզի Կրասար գյուղում: Նրանք զբաղվում են անասնապահությամբ և երբևէ չեն լքել Հայաստանը դրսում արտագնա աշխատանքի նպատակով: Ընտանիքի որդիները ևս դպրոցն ավարտելուց հետո այժմ օգնում են ծնողներին ֆերմայի աշխատանքներում:
Ընտանիքը անասնապահությամբ զբաղվում է բավական երկար տարիներ: Սկզբնական շրջանում, ընտանիքն ուներ 6 կով, իսկ Սովետական միության փլուզումից հետո, ընտանիքը շատացնել է անասնագլխաքանակը:
«Վերանորոգեցինք ամուսնուս պապիկից մնացած գոմերը ու շատացրեցինք գլխաքանակը: Նոր գլխաքանակի ԽԵԿ գնեցինք և այնուհետև տեղեկացանք այս Ծրագրի մասին, քանի որ համապատասխանում էինք պահանջներին», – պատմում է Հասմիկը՝ ընտանիքի մայրը:
Ընտանիքը Ֆերմայում արտադրված կաթը հանձնում է Ամասիայի Պանրագործարանին: Հարկ է նշել, որ Ամասիայի Պանրագործարանը հանդիսանում է «Անասնապահության զարգացում Հայաստանում՝ հարավ- հյուսիս» ծրագրի շահառուներից, այդ իսկ պատճառով վերջինս ընտանիքին հրավիրել է մասնակցելու կազմակերպված մի շարք հանդիպումների: «Մեզ շատ գրավեց այն հանգամանքը, որ ծրագիրը աջակցում է գյուղացիներին: Տեղյակ ենք նաև, որ Ծրագրի շրջանակներում համայնքերում հիմնվել են անասնաբուժական կետեր: Անասնաբուժական կետերի հիմնումից հետո բարելավվել է անասնաբուժական ծառայություններից օգտվելու որակը՝ անասնաբույժը այժմ ավելի հասանելի է դարձել իսկ դեղորայքը՝ մատչելի»:
Տիկին Կուրղինյանի ամուսինը մի քանի առիթով մասնակցել է ՌԶԳ ՀԿ-ի կողմից կազմակերպված անասնապահության վերաբերյալ դասընթացների:
Ենթակառուցվածքների բարելավումը (արոտավայրերի բարելավում, ջրախմոցների տեղադրում) հնարավություն է տվել առավել հաջողություններ գրանցել անասնապահության ոլորտում: Ընտանիքի ծրագրերը ներառում գոմաղբի ավտոմատացված հեռացման համակարգի կազմակերպում: Դասընթացների արդյունավետությունից օգտվելով, ընտանիքը նույնիսկ ֆերման մեծացնելու ցանկություն է հայտնել: Հասմիկի խոսքերով «Ցանկացած աշխատանք եթե սիրով ես անում՝ հաջողություն անպայման ունենում ես: Եթե դժկամությամբ անես՝ այդ գործի մեջ հաջություն չես ունենա»:
